Ponaddźwiękowa magia wczoraj i dziś.

Informacje o powrocie NBA do Seattle pojawiały się już od dłuższego czasu. Podejmowano różne próby, ale wydaje się, że właśnie wszystko jest na ostatniej prostej, by od nowego sezonu wróciła do ligi wielka nazwa: Seattle SuperSonics!

Seattle SuperSonics to klub szczególny zwłaszcza dla polskiego kibica, przeciętnego kibica, który zachłysnął się NBA w latach 90-tych  i mimowolnie miał z nią mniejszą styczność w połowie XXI wieku, gdy Sonics przeżywali swoje trudne ostatnie lata przed przeprowadzką do Oklahomy. Shawn Kemp, Gary Payton, do tego szerokie grono bohaterów drugiego planu jak Detlef Schrempf czy nawet Frank Brickowski (NBA Finals 1996 się tutaj kłania), to byli idole wielu fanów basketu w naszym kraju. Jakoś już tak było, że na Wschodzie w naszym kraju najwięcej kibiców gromadzili zawsze Chicago Bulls, a konferencja zachodnia była bardziej podzielona. Sonics byli nie tylko jedną z najpopularniejszych ekip w Polsce, ale i w całej lidze: grali efektowną i do tego efektowną koszykówkę, którą uprawiały wyraziste postacie ligi jak Payton czy Kemp. Apogeum szczytu Sonics przypadł na rok 1996 i ówczesne przegrany finały ligi z Chicago Bulls. Później jeszcze przez dwa sezony grali bardzo dobrze, ale do finału ligi już zakwalifikować się nie udało. Później nastąpiły chude lata naznaczone dodatkowo odejściem kluczowych symboli z grunge'owego miasta, wcześniej Kempa i następnie Paytona. Era mitycznych SuperSonics lat 90-tych minęła bezpowrotnie niczym moda na seattlowski grunge.

Sezony w XXI wieku to nie był udany czas dla "Ponaddźwiękowców", zaledwie dwukrotnie w tym okresie znaleźli się oni w rozgrywkach posezonowych. Ostatnie trzy lata 2005-2008 to łącznie tylko 86 wygranych spotkań, po czym nastąpiły przenosiny do Oklahomy, gdzie od sezonu 2009/2010 powstaje nowa (stara) potęga NBA. Przez cały ten czas w samym Seattle powstało silne lobby mające na celu przywrócić najlepszą koszykówkę dla miasta Boeinga, mocno udzielał się również w tej sprawie sam Gary Payton. Ironią losu jest sama koncepcja przenosin - tak jak wcześniej było słychać lamenty ze strony Seattle, że najbardziej ucierpią na tym setki tysięcy kibiców, tak teraz osoby związane z tym miastem chcą postawić w takiej samej sytuacji kibiców rodem z Kalifornii. W NBA liczą się przede wszystkim pieniądze, a te w większej ilości mogą wpłynąć z Seattle niż z Sacramento. Ekipa Kings od lat dołuje, uroku nie dodaje przestarzała hala ARCO Arena, a i w samym kalifornijskim stanie konkurencja jest coraz większa. Pod każdym względem jest to obecnie mało atrakcyjny produkt, aby inwestować w niego kolejne miliony. Doskonale zdają sobie z tego sprawę także włodarze ligi, co tym bardziej sprawia, że środowisko Seattle dostało niepowtarzalną okazję do odbudowania swojej kiedyś uznanej marki.

Powrót SuperSonics nie musi być aż tak entuzjastycznie przyjęty jak się wszystkim wydaje. Nie ma co liczyć, przynajmniej na początku, na play-off w coraz silniejszej Western Conference. Tęsknota za dawną marką i entuzjazm z tym związany może zostać szybko stłumiony przez brutalną rzeczywistość. Payton i Kemp mogą cały czas robić dobra promocję dla gry Sonics, ale już tylko dla przeglądających Youtube.

Na tą chwilę najbardziej prawdopodobne wydaje się, że wpierw Sonics wrócą do formy z sezonów 2005-2008. Przez pięć lat sporo w lidze się pozmieniało, wyrosły i wyrastają nadal nowe potęgi. Nie każdy zespół po przenosinach stawał się tak szybko Oklahomą City Thunder. Lepszym wzorem dla Sonics wydają się Memphis Grizzlies, przeżywający po Vancouver różne huśtawki, ale koniec końców są już uznaną marką na Zachodzie. Patrząc na historie najnowszą NBA jest bardzo prawdopodobne, że droga, aby SuperSonics ponownie na poważnie zaczęli liczyć się w lidze może być dłuższa niż ich ostatnia przymusowa przerwa od NBA.